Kiedy wezwać Zespół Ratownictwa Medycznego?

Państwowe Ratownictwo Medyczne zajmuje się pomocą w stanach bezpośredniego zagrożenia życia i zdrowia. Pomoc ta polega na wykonywaniu medycznych czynności ratunkowych w nagłych zdarzeniach. Do nagłych zdarzeń zaliczymy:   

- Wypadki (np. uliczne, w miejscu pracy czy w domu);

- Urazy (np. amputacja, złamanie otwarte, ciało obce);

- Oparzenia (rozległe lub okolic twarzy, dróg oddechowych oraz okolic intymnych);

- Zatrucia (np. chemiczne, pokarmowe – zarówno przypadkowe jak i celowe);

- Zdarzenia w miejscach publicznych (np. omdlenie, atak drgawek, itp.);

- Nagłe (tj. w tym czasie, teraz, w tej chwili) pogorszenie stanu zdrowia (osoba nie reaguje, ma problemy z oddychaniem, gwałtownie krwawi, jest blada i/lub spocona, odczuwa silne dolegliwości bólowe);

- Ciąża (nagłe bóle dołem brzucha i/lub krwawienie).

- Poród (odeszły wody płodowe).

Będąc świadkiem takich zdarzeń niezwłocznie wezwij pomoc. Telefon alarmowy to 999 – połączenie bezpośrednio z dyspozytorem medycznym oraz telefon 112 – połączenie z operatorem alarmowym dysponującym wszystkie służby ratownicze (ZRM, Policja, Straż Pożarna).Wzywając pogotowie zachowaj spokój, nie krzycz i nie poganiaj dyspozytora. To nie przyspieszy dojazdu karetki. Czas przybycia zespołu na miejsce zdarzenia może być różny,  wpływają na to  czynniki zewnętrzne takie jak: odległość pierwszego wolnego zespołu do miejsca zdarzenia, warunki atmosferyczne, roboty drogowe i utrudnienia w ruchu, niewłaściwe/niedokładne określenie miejsca zdarzenia przez wzywającego oraz ograniczenia techniczne pojazdu. W czasie oczekiwania na przyjazd karetki istotne jest zachowanie świadka zdarzenia, adekwatnie do sytuacji. Słuchaj i wykonuj polecenia dyspozytora medycznego, jesteś szansą pacjenta na dalsze życie!

Jak wezwać zespół ratownictwa medycznego?

Wzywając pomoc należy przedstawić się oraz podać:

- Miejsce zdarzenia (adres, okolica, punkty orientacyjne),

- Dane poszkodowanego (wiek, płeć ew. nazwisko, inne ważne określenia),

- Co się z nim dzieje (np. opisać stan zdrowia, okoliczności wypadku, poinformować że doszło do NZK).

Pamiętaj, stosuj się do poleceń twojego rozmówcy i nigdy jako pierwszy nie odkładaj słuchawki! Dyspozytor może instruować świadka zdarzenia. Wykonując polecenia dajesz szansę pacjentowi na dalsze życie. Zostań z pacjentem do czasu przyjazdu zespołu ratownictwa medycznego.

POZ i nocna i świąteczna opieka lekarsko - pielęgniarska - leczenie, diagnostyka, porady, wizyty domowe, wystawienie recepty należą do zadań i kompetencji lekarza rodzinnego i są bezpłatne. W przypadku złego samopoczucia - wahania ciśnienia, temperatura >38C, ból  (np. gardło, bóle miesiączkowe, bóle głowy, itp.), biegunki (co najmniej kilka luźnych stolców) i/lub wymioty (nie pojedynczy epizod), skaleczenie, drobny uraz (np. drobna rana, stłuczenie, bolesna kostka) zgłoś się do lekarza rodzinnego. W godzinach nocnych oraz w soboty, niedziele i święta w przypadku pospolitego zachorowania (w/w, nie zagrażające życiu i zdrowiu) pomoc lekarską i pielęgniarską (kontynuacja zleceń na zabiegi) otrzymasz w Nocnej i Świątecznej Opiece Lekarskiej i Pielęgniarskiej usytuowanej w najbliższym szpitalu.

Skierowanie do szpitala - otrzymałeś skierowanie do szpitala - niezwłocznie udaj się do niego własnym środkiem transportu lub środkiem publicznym. Udając się do szpitala zabierz ze sobą: dowód osobisty, dokument potwierdzający aktualne ubezpieczenia, karty i historie choroby z dotychczasowego leczenia, ostatnie wyniki badań laboratoryjnych i obrazowych, grupę krwi (jeśli posiadasz) oraz rzeczy osobiste i numer telefonu członka rodziny z którym szpital będzie mógł utrzymywać kontakt. Upoważnij wybraną osobę do informacji o Twoim stanie zdrowia.

Transport sanitarny - W ramach POZ, na podstawie zlecenia lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, pacjentowi przysługuje bezpłatny transport sanitarny do najbliższego zakładu opieki zdrowotnej udzielającego świadczeń we właściwym zakresie w następujących przypadkach:

• konieczności podjęcia natychmiastowego leczenia w zakładzie opieki zdrowotnej
• wynikających z potrzeby zachowania ciągłości leczenia

• w przypadku dysfunkcji narządu ruchu uniemożliwiającej korzystanie ze środków transportu publicznego

Jeśli otrzymałeś zlecenie na transport sanitarny od lekarza rodzinnego, zadbaj by to on lub wyznaczony przez niego pracownik powiadomił Stację o potrzebie i realizacji takiego transportu. Do zgłoszenia transportu sanitarnego potrzebne są następujące dane: nazwisko i imię chorego, wiek, adres, rozpoznanie z jakim pacjent jest kierowany, do jakiego szpitala i na jaki oddział ma być przetransportowany, nazwisko i imię lekarza kierującego, informacja czy jest to osoba leżąca czy porusza się samodzielnie. Zgłaszając zlecenie na transport sanitarny, ustala się datę i czas realizacji tego zlecenia. Przed przybyciem karetki transportowej przygotuj: skierowanie do szpitala, zlecenie na transport, dowód osobisty chorego, jego dokumentację chorobową, wyniki badań, rzeczy osobiste oraz przygotuj chorego do transportu (ubranie adekwatne do warunków atmosferycznych, leki np. Insulina).

Świadczenia transportu sanitarnego różnią się od świadczeń Państwowego Systemu Ratownictwa Medycznego. Wezwanie zespołu ratownictwa medycznego powinno mieć miejsce wyłącznie w sytuacjach bezpośredniego zagrożenia życia lub stanach nagłych mogących prowadzić do istotnego uszczerbku zdrowia. Wzywając zespół ratownictwa medycznego do zdarzeń błahych lub do realizacji transportu, możesz odebrać innym pacjentom szansę na przeżycie!